Enn þverr skilningurinn

Ég skil ekki hvers vegna Sjálfstæðisflokkurinn ætti að þurfa að afneita einhverjum blaðaauglýsingum sem birst hafa að undanförnu.

Halda menn virkilega að enginn kvíði vinstri stjórn nema flokksbundnir sjálfstæðismenn? Ég þekki marga framsóknarmenn sem hrýs hugur við því að hér komist til valda samstjórn Vinstri græns og Samfylkingar. Af hverju berast böndin ekki að þeim - til dæmis? Eða öðrum stjórnmálaöflum sem eru lítt hrifin af þessu samkrulli?

Það er með ólíkindum að sæmilega skýrir menn skuli láta svona út úr sér í öllu athyglisbröltinu án þess að hafa nokkurn skapaðan hlut fyrir sér.

Ég þekki meira að segja allmarga jafnaðarmenn sem ekki vilja samstarf við Vinstri grænt. Meðan leiðtoga þeirra tekst að halda sundurleitri hjörðinni saman á persónufylgi þegja þeir þunnu hljóði en einn góðan veðurdag heyrist áreiðanlega í þeim, ef ég þekki þá rétt.

Þangað til ættu menn að þegja, finnst mér, um það sem þeir vita ekkert um. En ég skil ekki pólitík svo að ég geri ráð fyrir að maður þessi muni áfram reyna að ná athygli á annarra kostnað með því að tjá sig fjálglega um hin aðskiljanlegustu mál. Svona eins og bankamálaráðherrann okkar fyrrverandi, sem Íslendingar eru nú í þann veginn að kjósa yfir sig aftur eftir allt sem á undan er gengið.

 

Vondar auglýsingar

Ýmsir fara mikinn þessa dagana og býsnast yfir auglýsingum í blöðum, þar sem hópur fólks heldur hinu og þessu fram - sumt er sjálfsagt satt, annað logið - en enginn verður þó fyrir persónulegu skítkasti.

Þess vegna varð ég hissa þegar ég sá því haldið fram að svona svæsnar auglýsingar væru nýmæli í aðdraganda kosninga.

Eru menn búnir að gleyma heilsíðuauglýsingunni fyrir síðustu kosningar, þar sem "vinur litla mannsins," maðurinn í víggirtu glæsivillunni í heiðinni fyrir norðan (sem einhver sagði mér að væri bara gestabústaður) hvatti fólk (í öðru kjördæmi!) til að strika yfir tiltekinn þingmann og fór um hann ófögrum orðum?

Það versta var að sumir litlu mannanna fóru að þessum tilmælum auðjöfursins misskilda og hjartagóða, sem þarna notaði auðæfi sín og völd til að koma höggi á mann, sem stóð við sínar skoðanir og hlýddi sannfæringu sinni - hvað svo sem fólki finnst um skoðanir þingmannsins og ákvarðanir. Það er allt annað mál.

Mér er mishlýtt til stjórnmálamanna og óska ýmsum þeirra óteljandi yfirstrikana, en ég er bara lítill maður og get ekki birt heilsíðuauglýsingu í dagblöðum þar sem ég hvet fólk til að hafna þessu fólki.

Auglýsingin núna er ósköp meinlaus, finnst mér. Það er a.m.k. ekki verið að níða af neinum skóinn.

Lífmissir og líftaka

Ég var að ljúka við nýjustu skáldsögu eins þekktasta og vinsælasta sakamálahöfundar okkar. Frábær bók.

Aðeins tvennt stakk í augu. Á einum stað talar höfundur um að persóna hafi "misst líf sitt". Þetta hef ég hvorki heyrt né séð fyrr. Hins vegar liggur það fyrir okkur öllum að týna lífi, hverfa yfir móðuna miklu, deyja eða bíða bana - svo dæmi séu tekin.

Á mörgum stöðum notar höfundurinn svo orðalagið "að taka líf sitt". Það kemur mér mjög á óvart að sjá þennan afar ritfæra mann falla í þessa enskugryfju - ekki bara einu sinni, heldur margoft. Á íslensku sviptir fólk sig lífi, styttir sér aldur eða fellur fyrir eigin hendi - svo nokkuð sé nefnt. Við þurfum ekki á enskunni að halda.

Ég vona að ólánssamar persónur í verkum höfundarins muni héðan í frá velja íslenskari leið en að missa líf sitt eða taka það. Kannski er ég bara svona mikill þjóðernissinni inn við beinið?

Skilningur minn fer þverrandi

Í Fréttablaðinu í dag var býsna skemmtileg samantekt á stefnumálum flokkanna fyrir kosningarnar, sett fram í formi spurninga sem formenn flokkanna svöruðu.

Eftir að hafa skoðað svör formannanna lauslega fæ ég ekki séð hvernig Samfylkingin og Vinstri grænt ætla að vinna saman í ríkisstjórn eftir kosningar.

Hvernig er hægt að finna málamiðlun í málum á borð við gjaldmiðilsskipti og Evrópusambandið? Himinn og haf skilja að flokkana tvo í þessum efnum.

Ég tók sérstaklega eftir svörum formanna þessara flokka varðandi álverið á Bakka við Húsavík. Þau svör gefa Þingeyingum og Eyfirðingum ekki tilefni til bjartsýni.

Er ef til vill unnið að undirbúningi annars konar ríkisstjórnarsamstarfs á bak við tjöldin?

Enginn hagfræðingur

Ég er enginn hagfræðingur, en er það ekki eins og að pissa í skóinn sinn að ætla að lækka laun opinberra starfsmanna? Minnka þá ekki skatttekjur ríkisins og sveitarfélaganna um leið? Ég hélt að ríkið væri ekki ofalið þessa dagana, hvað þá sveitarfélögin. Já, og lífeyrissjóðirnir - ekki eru þeir feitir um þessar mundir.

Ég veit alveg hvernig ég brygðist við slíkri launalækkun ofan á verðhækkanir, lánahækkanir og það allt saman. Ég flyttist til útlanda við fyrsta tækifæri með fjölskyldu mína. Ef ég kemst ekki lengur af á Íslandi er það eina ráðið. Ættjarðarást er eflaust kúl, einkum á þessum síðustu og verstu, en hún brauðfæðir ekki fjölskyldu mína.

Ég er heldur ekki sannfærður um að ég fengi launalækkunina nokkurn tímann til baka þó að betur færi að ára. Einhvern veginn hefur ríkið alltaf verið tregt í taumi þegar kauphækkanir eru annars vegar og jafnvel gengið á bak orða sinna í þeim efnum.

Er það ekki líka skópisserí að ætla að hækka fjármagnstekjuskatt? Hvað gerist þá? Fólk dregur úr sparnaði. Varla vilja menn stuðla að því?

Og ég er nógu gamall til að muna eftir fagnaðarlátunum þegar eignaskatturinn var loksins afnuminn á sínum tíma.

Væri ekki nær að koma því þannig fyrir að skuldir fólks lækkuðu, fyrirtæki og einstaklingar losnuðu við bróðurpartinn af vaxtabyrðinni og fyndu hjá sér hvöt til að vinna betur og framleiða meira? Um leið fengju ríki og sveitarfélög auknar tekjur af þessum fyrirtækjum og einstaklingum.

En, eins og ég segi, ég er enginn hagfræðingur.

Skilningsleysi mitt er algert

Af hverju fara þeir, sem telja sig þess umkomna að ásaka pétur og pál um mútuþægni, ekki til lögreglunnar og tjá henni grunsemdir sínar í stað þess að þvaðra um þetta í fjölmiðlum? Mútuþægni er lögbrot. Ef grunsemdir vakna um slíkt á að tilkynna það lögreglunni.

Af hverju líðst þessu fólki að vaða um með ásakanir á hina og þessa? Hvers vegna virðist fólki með ákveðnar pólitískar tilhneigingar fyrirgefast hvað eftir annað að sverta mannorð fólks miskunnarlaust með alls konar tilhæfulausum fullyrðingum og mykjuvarpi í fjölmiðlum? Er fólk allt í einu sekt uns sakleysi þeirra er sannað? Ég hélt það ætti að vera á hinn veginn ...

Svo mega borgarar, sem ekki deila skoðunum þessara lýðskrumara, varla opna munninn án þess að vera ásakaðir um lygar og svik, svo vægt sé til orða tekið.

Já, það er margt sem ég ekki skil.

Þar á ofan var ráðherra í ríkisstjórninni að lýsa því yfir að hann vildi lækka laun opinberra starfsmanna og jafnframt hækka skatta. Undir þetta tók víst þingmaður hins ríkisstjórnarflokksins.

Voru það opinberir starfsmenn og aðrir launamenn sem ollu kreppunni? Eiga þeir að bera byrðarnar?

Guð sé oss næstur.

Vammlausa liðið

Alveg er ég gáttaður á því hversu margir virðast hafa mikinn tíma til að blogga þessa dagana. Sjálfur fæ ég oft ekki tækifæri til slíks dögum saman.

Það veldur mér líka furðu hversu margir bloggaranna virðast vammlausir með öllu. Í skrifum þeirra er fátt að finna nema skítkast. Nóg er af grjótinu á Íslandi, svo mikið er víst, en ég vissi ekki að glerhúsin væri svona mörg. Og þeir sem eru í tísku hverju sinni mega varla æmta eða skræmta, þá eru mykjupennarnir komnir á loft og byrjaðir að andskotast á bloggsíðunum. Heiftin er slík að engu tali tekur. Og orðalagið svo sóðalegt að hverjum heilvita manni blöskrar.

Lengi vel var Davíð Oddsson í tísku. En nú er hann hættur og gerir fátt krassandi, enda ekki landsfundur á hverjum degi. Nú er Sjálfstæðisflokkurinn handhægastur, enda fátt að gerast í heimi fréttanna nema óeirðir austur í Tælandi og jarðskjálftar suður á Ítalíu og gúrkutínslumenn í hópi fréttamanna því ófærir um að komast út úr gróðurhúsi íhaldsins, jafnvel þótt víða sé að finna vöxtulegri gúrkur en þar.

Hinir vammlausu eru fljótir að skynja hvern er í tísku að hata hverju sinni. Þeir minna mig á rotturnar í kvæði Davíðs Stefánssonar, sem sífellt naga og naga. Í þessum hópi eru ríkir menn og snauðir. Alls kyns fólk. Þröngsýnir hrægammar, sem glaðbeittir hnita hringi yfir þeim sem sleginn hefur verið niður. Misgreindir eru gammarnir að sönnu, en allir eru þeir þó svo þröngsýnir og áhrifagjarnir að þeir færa þeir sig ekki úr stað meðan hægt er að kroppa í þann sem liggur. Þeir sjá ekki þá sem líka eru að falli komnir en fela sig í skóginum.

Hvað gera hrægammarnir og rotturnar þegar leiðtogar þeirra og skósveinarnir neyðast til að koma út úr skóginum og hníga niður í sólinni? Það verður spennandi að sjá.

 

 

 

Skemmtilegar kenningar

Ég heyrði athyglisverða kenningu í gær.

Hún er sú að það sé engin tilviljun að fréttirnar um háa styrki til Sjálfstæðisflokksins berist einmitt núna. Og að það séu sjálfstæðismenn sjálfir sem standi fyrir því.

Sjálfstæðismenn hafi engan áhuga á að vinna kosningarnar núna. Þeir vilji tapa þeim. Gjarnan nógu stórt til að það sé fullkomlega tryggt að þeir sitji ekki í næstu ríkisstjórn. Þeir geti þá safnað kröftum, haldið endurnýjuninni áfram og veitt nýjum formanni tækifæri til að sjóast.

Vinstri stjórn popúlistaflokkanna verði nefnilega aldrei langlíf. Hún standi frammi fyrir erfiðum ákvörðunum og geti ekki beitt lýðskrumi nema í takmarkaðan tíma til að slá ryki í augu fólks. Þá sé "verkstjórinn" svo erfiður í samstarfi þegar alvara lífsins tekur við að annaðhvort hann eða samráðherrarnir muni gefast upp fljótlega, auk þess sem stjóri sé nokkuð farinn að lýjast eftir langa þingsetu.

Vinstri stjórn sé spáð 12-18 mánuðum á valdastólum. Meira að segja forsetinn geti ekki lengt líf hennar þegar allt verði komið í hönk.

Kenning þessi byggist á því að eftir 12-18 mánuði verði staða Sjálfstæðisflokksins gjörbreytt í augum almennings, sem sé jafnan fljótur að gleyma. Sjálfstæðisflokkurinn verði sá flokkur sem búinn sé að gera hreint. Hreinsa til. Viðurkenna mistök sín. Endurnýjast. Hinir flokkarnir verði ímynd stöðnunar, gamaldags úrræða, skrifræðis og öldungaræðis. Þeir verði löngu búinir að missa traust almennings, annaðhvort með því að grípa til vitlausra aðgerða eða með aðgerðaleysi.

Þá verði kosningar. Þar muni sjálfstæðismenn fara með sigur af hólmi.

Merkileg kenning. Áreiðanlega tóm tjara, en skemmtileg samt.

Gaman ...

... hafði ég af fréttinni á Vísi þar sem hluthafi í FL Group, sem kært hefur styrkveitingu fyrirtækisins til Sjálfstæðisflokksins, fer mikinn yfir símhringingum frá sjálfstæðismönnum sem hóti honum öllu illu.

Skömmu síðar segir maðurinn að símtölin hafi verið nafnlaus!

Ég er að hugsa um að fara að hringja fáein hótunarsímtöl í nafni hinna og þessara flokka - en í skjóli nafnleyndar, að sjálfsögðu. Bara til að kanna hvort viðtakendur símtalanna hlaupi ekki örugglega með það í blöðin.

Þá hneykslast bloggari einn ógurlega á Sjálfstæðisflokknum, m.a. fyrir það að hafa ekki gert upp fortíðina.

Hér með er lýst yfir uppgjöri annarra stjórnmálaflokka við fortíðina og ábyrgð þeirra á því sem á annað borð getur talist vera stjórnmálamönnum að kenna í þessum ósköpum öllum.

Kannski verður uppgjörinu lokið fyrir þingkosningarnar 2010.

Ég get ómögulega skilið ...

... af hverju stjórnarskrármálið getur ekki beðið svo að hægt sé að afgreiða brýnni mál,

... af hverju fólk safnaðist aldrei saman við þinghúsið til að mótmæla í öll þau skipti sem Vinstri grænt og Samfylkingin beittu málþófi,

... af hverju menn kyngja því að fólk, sem setið hefur á þingi áratugum saman og setið í ríkisstjórn annað veifið, skuli firra sig allri ábyrgð á stöðunni í þjóðfélaginu,

... af hverju fólk virðist fremur sækjast eftir hærri sköttum þessa dagana en niðurfellingu skulda.

Já, það er margt sem ég ekki skil.