Leiðir

Allar leiðir liggja til Reykjavíkur. Í samgöngumálum virðist það meginkrafa alls þorra landsbyggðarfólks að sem styst og best leið verði til höfuðborgarinnar. Sumir vilja leggja svokallaðan norðurveg um Kjöl milli Akureyrar og Reykjavíkur og það er út af fyrir sig skiljanlegt. Margt mælir með því, ýmislegt á móti, eins og gengur. Það sem ég ekki skil er hins vegar af hverju fólk í bæjum og sveitum landsins vill ekki fá betri vegi innan sinna byggðarlaga eða á milli þeirra.

Gott dæmi er vegurinn um Bröttubrekku (sem liggur raunar alls ekki um Bröttubrekku) og svonefnd Vatnaleið yfir Snæfellsnes til Stykkishólms. Þetta eru hinir fínustu vegir og hafa myndað góða tengingu fyrir Hólmara og Dalamenn suður til Reykjavíkur. Vegurinn milli þessara byggðarlaga, Stykkishólms og Búðardals, er hins vegar hrein hörmung og hefur verið lengi. Kannski stendur til að betrumbæta hann, ég veit það ekki, en ekki hef ég heyrt að það sé forgangsverkefni. Mér er sagt að margir áratugir séu síðan fyrst var mælt fyrir brú yfir Álftafjörð. Hún er ekki komin enn og áreiðanlega ekki einu sinni á biðlista.

Hugsanlega hefði verið nær að byggja upp fínan og góðan veg um Heydal, sem Hólmarar og Dalamenn hefðu notið góðs af, í stað þess að eyða miklu fé í tvær leiðir af Vesturlandi yfir hálendi til Borgarfjarðar og Mýra. Síðan hefði verið hægt að leggja góðan veg út með norðanverðu Nesinu til Stykkishólms og inn með Hvammsfirði til Búðardals.

En þá hefði orðið ögn lengra fyrir íbúa beggja byggðarlaga til Reykjavíkur. Þangað er vissulega nauðsynlegt að komast annað veifið, en ég hefði haldið í minni alkunnu einfeldni að það væri líka mikilvægt að komast á milli staða á landsbyggðinni. Þá væri e.t.v. hægt að samnýta alls konar aðstöðu, t.d. heilbrigðisþjónustu, skóla, vinnustaði, o.s.frv. En kannski er það nákvæmlega það sem landsbyggðarfólk vill ekki?

Spyr sá sem ekki veit.