Súpermann

Horfði í vikunni með konu og börnum á hina einu sönnu Súpermannmynd Richards Donner frá 1978. Þessa mynd hef ég ekki séð í áratugi og það kom mér á óvart hvað hún hefur elst vel. Myndin er löng og ég óttaðist að börnin hefðu ekki úthald og yrðu eirðarlaus og að ég færi e.t.v. að dotta yfir dauðum punktum í herlegheitunum. En það var öðru nær. Allir skemmtu sér konunglega.

Undir lok myndarinnar fór ég að hugsa um örlög aðalleikaranna. Sitt er hvað, gæfa og gjörvileiki. Eins og flestir vita lamaðist Christopher Reeve fyrir neðan háls er hann datt af hestbaki fyrir mörgum árum en hélt engu að síður áfram að leika og leikstýra eftir mætti. Hann lést fyrir nokkrum árum og varð ekki gamall maður. Reeve var lengi vel talinn hæfileikalítill leikari en sem betur fer tókst honum að afsanna það.

Margot Kidder, sem fædd er og uppalin í bænum Yellowknife í Norðvesturhéruðum Kanada (bæjarbúar eru svo stoltir af henni að þeir nefndu eina götuna Lois Lane), lenti í alvarlegu bílslysi um 1990 og var óvinnufær í tvö ár. Hún glímdi líka árum saman við alvarlegan geðsjúkdóm og er í dag ötul baráttukona fyrir bættum hag geðsjúkra. Kidder er mikil gæðaleikkona og hefur unnið til ýmissa verðlauna í heimalandi sínu en er komin á þann aldur (tæplega sextug) að hlutverkin eru að verða fá og smá. Synd hversu fá hlutverk virðast skrifuð fyrir konur á besta aldri. Henni leiddist lengi vel að vera þekkt sem konan sem lék Lois Lane, en segir það hafa breyst þegar hún varð amma. Barnabörnin líta nefnilega ákaflega mikið upp til hennar, enda ekki allir sem eiga ömmu sem er besta vinkona Súpermanns! Kidder er hatrammur andstæðingur núverandi Bandaríkjaforseta og vandar honum ekki kveðjurnar.

Gene Hackman og Ned Beatty eru í fínu formi í myndinni og þar má líka sjá hina fögru en sjaldséðu Valerie Perrine, sem eitt sinn virtist ætla að verða stjarna (Lenny) en hefur ekki sést í sæmilegu hlutverki í mörg herrans ár. Og svo er það Brandó... draugfínn með hvítu hárkolluna og ekki farinn að fitna að neinu ráði.

Svo fór að halla undan fæti... Súpermann þrjú er til dæmis ekki ýkja merkileg mynd. Samt stendur bláklæddi skikkjukarlinn alltaf fyrir sínu. Og mikið asskoti væri nú gaman að geta smeygt sér inn í símaklefa (þeir eru reyndar að verða álíka sjaldséðir og ofurhetjur) og brugðið sér í líki manns sem getur án verulegrar áreynslu stöðvað hjól tímans og meira að segja snúið því við.

Súpermann rúlar.