Söknuður?

Hvers sakna ég frá Íslandi um jól og áramót?

Ekki margs. Móður minnar, jú. Og skötunnar, sem mér finnst alveg himnesk. Og ég mun sakna barnanna minna um áramótin.

Ekki saknaði ég jólastressins. Hér í útlöndum fyrirfinnst ekkert slíkt. Fólk missir sig ekki í skreytingum og hreingerningum, stórgjafakaupum eða alls konar vitleysu annarri. Það gerir vel við sig í mat og drykk á jóladag og búið.

Ekki sakna ég rollukjötsins, sem mér hefur alltaf þótt fremur ómerkilegur hversdagsmatur og stórlega ofmetinn. Hangikjötslæri er reyndar ágætt og sömuleiðis lambahryggur, en aðrar sauðfjárafurðir standa góðu nautakjöti langt að baki að öllu leyti.

Ekki sakna ég tuðsins, neikvæðninnar, baktalsins, netárásanna, gjammsins og hálfvitaskaparins í Íslendingum almennt, svo aðeins fáeinir gallar landa minna séu upp taldir. Drottinn minn, hvað þessi þjóð er leiðinleg.

Og ekki sakna ég veðráttunnar, sem er ekki nokkrum manni bjóðandi. Enda er ég miklu betri af gigtinni hérna suður frá.

En ég sakna vissulega heitu pottanna.