Loft, leikhús og lag

Mikið líst mér vel á loftbílinn sem sagt var frá í fréttum Sjónvarps í kvöld. Ódýr bíll sem gengur fyrir lofti, getur náð 100 km hraða og komist um 200 km á lofthleðslunni. Hljómar eins og brandari, en ég hlakka til að sjá hvað úr þessu verður. Bíllinn á víst að koma á markaðinn eftir um það bil ár.

Mér líst ekki eins vel á þá gjörð Borgarleikhússtjóra að hætta að bjóða Jóni Viðari Jónssyni á frumsýningar af því að honum líkar ekki það sem gagnrýnandinn skrifar. Dálítið barnalegt, finnst mér, en listamenn eru reyndar margir hverjir viðkvæmar sálir og svolitlar prímadonnur - svona eins og aðþrengdar eiginkonur eða tískugengið í Ugly Betty - og þola því illa neikvæða gagnrýni. Minna um margt á útvarpsmenn að þessu leyti.

Ég var að horfa á Kastljósið og hreifst mjög af fallegu lagi sem Einar Valur Scheving og félagar léku þar. Ég held bara að ég verði að reyna að útvega mér diskinn. Í þættinum var einnig rætt við Árna Egilsson bassaleikara, góðvin föður Einars Vals. Sá hét Árni Scheving og var gríðarlega flinkur tónlistarmaður. Hann lést nú skömmu fyrir áramót. Blessuð sé minning hans.